Nie spóźnić się...

Bracia mili
muszę w tej chwili
i jednocześnie chcę
powiedzieć to oto,
że dalej będziemy szli piechotą
odjechał ostatni pospieszny
w świat bezpieczny
na nic modły do
obwinianych za grzech pierworodny
to my diabła warci
złoczyńcy i czarci
a nie miłosierny
co odkupić nas chciał
a myśmy chcieli aby musiał
to sami się niszczymy
życie tracimy na szańcach nietolerancji
na barykadach niemocy
nieistnienia prawdy
podsycania zła
to już lawina
nie tylko burza
co wszystko wyburza
nie jeden zaginie
nie jeden się zgubi
niewielu do domu wróci
chyba , że ktoś to wstrzyma
wszystko zatrzyma
prostych ludzi obudzi
pomyleńców ostudzi
choć sporo się natrudzi
niech to czyni
jak najprędzej
aby nie było za późno!

Śmiech

Powiedz mi coś miłego
zrób mi coś takiego
małego, czy wielkiego
zabierz na piknik
taneczny miting
zawieź na górę oliwną
pozwól się śmiać
pokaż mi ten los
pełen szczęścia trzos
chcę go ssać i pić do dna
umiem już żyć
jak dziecko śnić
kocham świat
romantyczności kwiat
lubią mnie za to ludzie,
serce moje biorą,
cieszy mnie to tak
że śmieje się jak rak
w cudownej pogodzie
na słońcu, w wodzie
oczy mam jak krople perły
usta mi policzki rozparły
nic mówić nie mogą
owładnięte śmiesznością błogą
trzęsą całym ciałem zdrowo
ruszają nim wyborowo,
wówczas kiedy czujemy sympatie
do siebie i śmiechu lekkiego,
jakby specyfiku boskiego.