Wiem ale ...
Wiem, ¿e
nie tylko mnie
wystarczy³ oszczêdny
sko¶ny p³omyk
naftowych lamp
przy których
w trójliniowych zeszytach
stawiali¶my jak najpro¶ciej
rzêdy liter.
Wiem, ¿e
nie tylko mnie
przychodzi nie poddawaæ siê
roz¶wietlonym miastom
w których umiera
wiara w szczê¶cie ludzi.
Wiem, ¿e
pod roz¿arzonym
od s³oñca niebem
zgin±³ Ikar, ale
potem ludzie
zbudowali wielk±
powietrzn± flotê.
Wiem, ¿e
wiara, legenda
i praca stworzy³a
najlepsze rzeczy
na ¶wiecie.
Wiem, ¿e
kto¶ po mnie
wzbudzi pragnienia
nowej nadziei,
ale Ona te¿
pokocha prostej
wiedzy s³owa.
|
B±d¼my solidarni
Mi³a by³a
nam ta Ziemia,
dzika grusza
a wokó³ pola
potem szko³a
praca w mie¶cie
rodzina, dom
i nagle cios
¿al do szefa
za bezrobotny chleb
znik±d wsparcia
ani pocieszenia
tylko dzika
grusza co w pamiêci
zosta³a koi
szare smêtne
dni bez mi³o¶ci
bez przyja¼ni,
dla skrzywdzonych
przez innych
umy¶lnie.
Wielka gra ...
Najczê¶ciej s³yszysz
milczenie
najd³u¿ej pamiêtasz
rozstanie
najbardziej pragniesz
mi³o¶ci
pods³uchane serce
prosi o los szczê¶cia
kalendarz zrywa
mi³e lub smutne dni,
a czas nadal rzuca ko¶ci
na drogê wielkiej gry.
|
Wieczno¶ci Trwanie III
¯eby siêgn±æ
do g³êbi ¿ycia
trzeba umrzeæ,
bo nikt
¿ycia nie zachowa³,
³atwo jest straciæ
sens, gdy jeszcze
siê nie narodzi³,
aby wstaæ z nie³adu,
móc ocaliæ nas
od zag³ady, trzeba
byæ wieczn± materi±,
która jest prawdziwa,
i Ty z niej
jeste¶, który jeste¶
i nie ma nad Tob±
nic wiêcej, dlatego
na pró¿no szukasz
tego, czego nie
znajdujesz u siebie. |
drukuj 
powrót do góry 
Nasz Przewodnik - mat. redakcyjne 